漢語字典
康熙字典
驀
《唐韻》《集韻》《韻會》 《正韻》並莫白切,音 陌(moˋ)。
《説文》上馬也。又超越也。今 俗猶言
驀
越
驀
忽。
《李賀詩》煙底
驀
波乘 一葉。又《集韻》莫駕切,音禡(maˋ)。登 也。
費時
0.0011
秒。