漢語字典
基因字典
康熙字典
煒
《唐韻》于鬼切,《集韻》《韻會》羽鬼切,並 音偉(weˇi)。
《説文》盛赤也。
《玉篇》明也。 亦盛貌。
《廣韻》光
煒
。
《詩邶風》彤管有
煒
。
《傳》
煒
,赤貌。又《集韻》吁韋切, 音揮(huiㄧ)。本作煇。詳煇字註。
《前漢王 莽傳》青
煒
登平。[註]服虔曰,
煒
音暉。如 淳曰,青氣之光煇也。
費時
0.0011
秒。